Eerste twee weken in Mesa

Hey hallo allemaal!

Een beetje later dan gepland, maar hier is dan m'n eerste mailtje vanuit de USA! Degene die het leuk vinden om mijn ontwikkelingen voor m’n vliegopleiding bij te houden kunnen hier af en toe lezen wat ik aan het doen ben en hoe het met me gaat.
Het is alweer 2 weken dat ik hier in de USA ben aangekomen en ik zal hier nog zo'n kleine 5 maanden blijven. Na 10 maanden theorie in Eelde ben ik hier om m’n Commercial Pilot Licence te halen, een ‘all inclusive’ vliegbrevet voor eenmotorige vliegtuigen. Daarna gaat de opleiding verder in Eelde en Schiphol met meermotorige vliegtuigen en straalvliegtuigen. De stap naar de grote luchtvaart komt met het afronden van ieder onderdeel steeds dichterbij.

Even terug naar het begin. Zondag 4 januari heb ik een grandioze dag gehad met vrienden en familie die langs kwamen om gedag te zeggen. De meeste hebben nog een leuke boodschap in een boekje geschreven, door Anna verzamelt en aan mij als cadeau meegegeven. Ik heb alle kaartjes en groeten inmiddels gelezen en zal ze nog regelmatig teruglezen, hartstikke bedankt allemaal voor die leuke groeten!
Maandag 5 januari ben ik door Anna naar schiphol gebracht en heb haar nog een keer een innige knuffel gegeven, voordat ik samen met 14 andere jongens van de KLM Flight Academy vertrok naar Mesa, Arizona. De vlucht duurde lang, maar met al het moois wat ons te wachten stond was dat de lange vlucht meer dan waard.
Nadat we zijn aangekomen in Mesa hebben Jeffrey, Jeroen, Wiebe en ik ons intrek genomen in een appartement op een appartementencomplex. Het complex heeft twee zwembaden, hot tubs, fitnesszaal, squashbanen, mini-bioscoop, palmbonen, en dat allemaal op 5 minuten afstand van het vliegveld waar wij trainen. Niet slecht toch? Het appartement wat ons te wachten stond was er helaas wat minder aan toe toen wij erin kwamen. De vorige bewoners waren namelijk gewoon letterlijk weggegaan zonder ook maar iets opgeruimd te hebben of in de laatste weken/maanden voor hun vertrek iets schoongemaakt te hebben. Niet echt een fijne binnenkomer dus, maar school begreep ons gelukkig en heeft ervoor gezorgd dat binnen een paar dagen een Mexicaans schoonmaakteam het appartement weer helemaal spik en span maakte.

De eerste week hier hebben we nog niet gevlogen. We hebben toen nog grondschool gehad, onze vingerafdrukken nogmaals laten afnemen, hebben nogmaals een medische keuring gehad door een dokter die ook trakteerde op pizza, en kennisgemaakt met de gang van zaken op school en in Amerika. Het was een week met vele nieuwe indrukken en wennen aan mijn nieuwe woonomgeving.

Hier in Mesa is voor bijna alles wat je wilt doen de afstand te groot om te lopen en openbaar vervoer is er niet. Daarom heb ik samen met de 3 jongens uit m'n appartement een auto gekocht. Omdat je er bijna alleen maar grote auto’s rijden in Amerika, en wij ons ook wilden aanpassen aan ‘the american life’, hebben wij grote auto gekocht met alles erop en eraan. Het is een oldmobile aurora, die we van een voorganger hebben overgenomen. De benzine kost gelukkig maar een schijntje, dus de V8 motor die er in zit zal voor de portemonnee niet uitmaken. Vorige week dinsdag stond ik voor de eerste keer ingeroosterd om te vliegen op de Piper Archer. Het eerste beurtje vliegen was vooral heel erg leuk en de instructeur verrichtte nog het meeste werk voor je. De vluchten die volgde op de dagen erna werden meteen zwaarder en met meer taken om te verrichten in de cockpit. De vorige week ben ik dan ook alleen maar bezig geweest met checklisten en procedures leren... Gelukkig is het vliegen ontzettend leuk, dat het leren dan helemaal niet erg is.
Vandaag heb ik m'n vijfde beurtje gevlogen. Het vliegen is single pilot, met een instructeur naast je, en klasgenoot/crewmate Jeroen Korving achter je. Zo kan Jeroen bij mij kijken hoe het gaat en als Jeroen aan het vliegen is zit ik achterin om bij hem te kijken. M'n instructeur is mr. Waters, een goede instructeur en een groot liefhebber van vliegen. Bij elk mooi vliegtuig zegt ie: 'Oh look at that, I want that plane!'.

Een gemiddelde dag ziet er op dit moment ongeveer zo uit:
4.00 de wekker gaat en Jeroen en ik beginnen met de voorbereidingen voor het vliegen. Dat houdt in een mass & balance maken, weerbriefing en preflight inspection. Bij een preflight inspection maak je een 'walk around' om het vliegtuig om te kijken of alles in orde is.
6.30 rond dit tijdstip moeten alle voorbereidingen afgerond zijn en komt de instructeur ons ophalen om te briefen over de vlucht die we gaan doen.
7.30 het vliegtuig staan aan, de voorbereidende checklisten zijn gedaan, we zijn getaxied naar holding point runway 04R en ik roep de toren op om te zeggen dat we klaar voor vertrek zijn. Zodra we een take off klaring hebben gekregen taxi ik de runway op, verricht nog snel een checklist, en schuif de throttle helemaal naar voren om zoveel mogelijk snelheid te krijgen en klimmen we uit met 76 knots. We vliegen richting een oefengebied waar geen huizen staan en we allerlei soorten oefeningen kunnen oefenen zonder de mensen op de grond te storen. De bergen in de omgeving en herkenningspunten op de grond geven een goed gevoel voor oriëntatie om te weten waar je ongeveer bent. Ontzettend leuke dingen oefenen we in dit gebied, zoals stalls. Hierbij trek je de throttle helemaal terug (gashendel dicht, zegmaar), en plaatst de neus van het vliegtuig steeds een beetje meer omhoog om geen hoogte verliezen, dat gaat goed totdat je een kritische invalshoek hebt bereikt waardoor het vliegtuig een dramatische hoeveelheid lift verliest en hard naar beneden wil gaan als je niet snel gas bijgeeft.
Na dit soort oefenen vliegen we weer terug en komen terecht in het drukke luchtverkeer rondom het vliegveld. Dat is best lastig vind ik, omdat je veel dingen tegelijk moet doen. De landing is erg leuk, maar nog wel moeilijk. M'n eerste poging tot landing mondde uit in een 'go around' (doorstart) omdat ik niet goed op de baan terecht kwam. Dat was best even spannend!
9.00 de vlucht zit erop en de beurt is nu aan Jeroen. Ik kan achterin gaan zitten en kijken hoe Jeroen het doet.

Er vliegen hier trouwens ook een hoop Indiers en Belgen rond. De Indiers zijn niet moeilijk te herkennen als je de radio uitluistert in de lucht. Hun accent is echt zo typisch, heel mooi. Verders zit er nog een apache fabriek naast het vliegveld, zodat we ook af en toe ook kunnen genieten van een langsvliegende apache helikopter.

Veel groeten en het allerbeste, ik houd jullie op de hoogte!

M'n adres hier is:
1865 N Higley Rd 2079
AZ 85205 Mesa United States

Telefoonnummer: 001 480 522 9625 (mobiel) / 001 480 807 3248 (huis)

foto: Halmar 'Bammetje' Lakerman

foto: Halmar 'Bammetje' Lakerman